RSS

Amador (2010)


Şans eseri nette karşıma çıkan filmin afişinde sevdiğim Perulu oyuncu Magaly Solier’i görünce çevirmeye karar vermiştim. Yönetmenini öğrendiğimde ise çığlık attım desem yalan olmaz. Çevirisiyle severek uğraştığım “Amador”, favori filmlerim arasında yerini aldı. Blogumun ilk incelemesi...

Güneşli Pazartesiler filminin yönetmeni Fernando Leon de Aranoa, bu sefer  İspanya’da yaşayan göçmenlerin hayatlarını çarpıcı ve kendine özgü sinema diliyle aktarmış… Senaryonun da yönetmene ait olduğunu eklemek isterim.

 
Güney Amerikalı Marcela ve Nelson daha iyi koşullarda yaşamak için memleketlerini terk edip İspanya'ya gelmiş genç iki insandır. Marcela eşiyle yaşadığı eski güzel günlere geri dönmek istese de; içinde bulundukları ekonomik durum, yabancı bir ülkede göçmen olmak iki genç insanı birbirinden uzaklaştırmıştır. Marcela sevdiği adama veda mektubu yazıp evini terk eder. Fakat otobüs durağında olduğu yere yığılır. Gözünü hastanede açtığında hamile olduğunu öğrenir. Hamile olduğu için çaresizlik içinde evine; mutsuz ve monoton hayatına geri dönmek zorunda kalır.

Nelson ve arkadaşları fabrikada çöpe atılan çiçekleri çalıp, bir şekilde onları satabilecek hale getirmektedir. Eşi Marcela ise evde ona yardımcı olmaktadır. Buzdolapları bozulunca genç kadının işe girmesi kaçınılmaz olur. Çünkü buzdolabına ihtiyaçları vardır. Çiçekler satılana kadar buzdolabında saklanması gerekmektedir. Zaten taksitleri başka türlü ödemeleri mümkün değildir. Ve böylelikle Marcela; hem Amador'un bakımıyla, hem de yaşlı adamın ev işleriyle ilgilenmesi için işe girer.

Esasında film, bu noktadan itibaren başlar. Amador, genç kadının hayatını 
ve hayata bakışını değiştirecektir.

 Film yoksulluğun doğurduğu çaresizliği, İspanyol toplumundaki ötekileşmeyi, yalnızlığı, sevgiye - sevilmeye olan özlemi öylesine güzel harmanlıyor ki... Kurgusu, hikâyesi, sinema dili, oyuncuların performansları mükemmel...

Çevirisini yaptığım her drama da yüreğime işleyen bir iki sahne olur ve zaman zaman gözümün önüne gelir o sahneler. Amador filminde böyle bir sahne var: Marcela (Magaly Solier) ilaç almak için gittiği eczanede çalışan bayanla sohbet etmek zorunda kalır. Çünkü eczacı kadın çok meraklıdır, sorular sorup durur. Ve sohbet biter, kadın ilaçları getirmek için uzaklaşır. İşte tam o anda Magaly’nin tamamen mimiklerle konuştuğu bir sahne var ki… İçinde hissettiği acı, yüzünde kelimelere dökülüyor sanki


 
 
"Amador" bazen hüzünlendiren, bazen de gülümseten; çiçekler üzerine kurulu, duygu yüklü bir film.Özellikle Amador ve Marcela'nın sohbetlerinden çok keyif aldım.



  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

0 yorum:

Yorum Gönder

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...