İngilizce altyazısının çıkmasını beklemeden, Korece seyrettiğim ilk ve tek filmdir Soom. Fragmanını seyrettiğimde çevirisini yapmaya karar vermiştim. Öyle de oldu…
Güney Kore’den alışılmış kalıpların çok dışında, küçük bütçeli, bağımsız sinema filmi…
Filmin neredeyse geneli, zihinsel engelli gençlerin kaldığı kiliseye bağlı bir kurumda geçmektedir. Beş yaşındayken annesi tarafından bu kuruma bırakılan Soohee’nin hayatından bir kesit sunan film, güzel genç kız Soohee’yi anlatmaktadır.
Uzun süredir kaldığı bu kurumun temizlik işlerine de yardım eden genç kızın kendi gibi zihinsel engelli bir sevgilisi vardır. İki sevgili gizli gizli buluşmaktadır, bu buluşmalardan birinde birlikte olurlar ve Soohee hamile kalır… Haftanın belli günleri kuruma gelen gönüllü hayırsever kadınlar, genç kızlara banyo yaptırıp, çamaşırlarını yıkar, temizlik işlerinde yardımcı olurlar. Bir gün bu gönüllü bayanlardan biri, Soohee’nin hamile olduğunu anlar ve yetkililere haber verir. Doktor muayenesi sonrası, kurumun müdürü olan papaz kızın durumunu saklamaya çalışır. Kendince planlar yapar ama olayı örtbas etmesi pek mümkün değildir. Bu tip hayır kurumlarını denetleyen bir kurumun olaydan haberi olunca, işler değişir…
Filmin başrol oyuncusu ve filmi tek başına sürükleyen karakter Soohee'nin(Park Ji Won) gerçek hayatta da engelli biri olması filmi daha da özel kılıyor. Serebral palsi yani beyin felçli aktris Park Ji Won böylesi zor bir işin altından başarılı şekilde kalkmayı başarmış. Yaşama azminden etkilenmemek elde değil. Filmdeki rolünü düşündüğümde kendisine hayranlık ve saygı duyuyorum.
Yönetmen ve senarist Kyoung-Rock Ham; bilindik, klişe bir sinema dili kullanıp; genele hitap eden bir film yapmak yerine, ilk filminde cesurca davranıp özgün bir yapıma imza atmış. Bazı konuları yüzeysel olarak anlatmayı seçen yönetmen, anlattığı öyküyü izleyenin tamamlamasını istiyor gibi... Zaman zaman seyirciye belgesel izliyormuş hissi veren film, yaşananları sorgulamak, deşmek yerine farklı kurgusuyla da akılda yer ediyor. Filmi çok samimi, gerçekçi bulduğumu söylemeliyim...
Uzun süredir kaldığı bu kurumun temizlik işlerine de yardım eden genç kızın kendi gibi zihinsel engelli bir sevgilisi vardır. İki sevgili gizli gizli buluşmaktadır, bu buluşmalardan birinde birlikte olurlar ve Soohee hamile kalır… Haftanın belli günleri kuruma gelen gönüllü hayırsever kadınlar, genç kızlara banyo yaptırıp, çamaşırlarını yıkar, temizlik işlerinde yardımcı olurlar. Bir gün bu gönüllü bayanlardan biri, Soohee’nin hamile olduğunu anlar ve yetkililere haber verir. Doktor muayenesi sonrası, kurumun müdürü olan papaz kızın durumunu saklamaya çalışır. Kendince planlar yapar ama olayı örtbas etmesi pek mümkün değildir. Bu tip hayır kurumlarını denetleyen bir kurumun olaydan haberi olunca, işler değişir…
Filmin başrol oyuncusu ve filmi tek başına sürükleyen karakter Soohee'nin(Park Ji Won) gerçek hayatta da engelli biri olması filmi daha da özel kılıyor. Serebral palsi yani beyin felçli aktris Park Ji Won böylesi zor bir işin altından başarılı şekilde kalkmayı başarmış. Yaşama azminden etkilenmemek elde değil. Filmdeki rolünü düşündüğümde kendisine hayranlık ve saygı duyuyorum.
Yönetmen ve senarist Kyoung-Rock Ham; bilindik, klişe bir sinema dili kullanıp; genele hitap eden bir film yapmak yerine, ilk filminde cesurca davranıp özgün bir yapıma imza atmış. Bazı konuları yüzeysel olarak anlatmayı seçen yönetmen, anlattığı öyküyü izleyenin tamamlamasını istiyor gibi... Zaman zaman seyirciye belgesel izliyormuş hissi veren film, yaşananları sorgulamak, deşmek yerine farklı kurgusuyla da akılda yer ediyor. Filmi çok samimi, gerçekçi bulduğumu söylemeliyim...
Ayrıca ufak bir ekleme; Uluslararası Roterdam Film Festivali’nde de yer alan film,
bir çok festivalde de gösterilmiş.
Tüm engellere rağmen, sevmek-sevilmek isteyen Soohee'yi anlatan, duygu sömürüsü yapmayan, alışılmış filmlerden farklı bir seyir keyfi vaad eden bir dram…
Bağımsız sinemadan hoşlananlara…
0 yorum:
Yorum Gönder